Osmanlıca-Türkçe Sözlük [Ü Harfi] nedir, ne demek, anlamı, eşanlamlısı

übbehet : ululuk.
übüvvet : babalık.
ücret : hizmet karşılığında verilen para.
ücûr : ücretler.
ücûrât : ücretler.
üdebâ : edipler.
üf’ûle : .görev, fonksiyon.
üf’ûlevî : görevle ilgili, fonksiyonel.
üftâde : 1 .düşmüş. 2.düşkün. 3.aşık. 4.zavallı.
üftâdegân : 1.düşmüşler. 2.düşkünler. 3.aşıklar. 4.zavallılar.
üftânühîzân :. düşe kalka.
üfûl : 1.batış. 2.ölüm.
ükül : 1 .meyva. 2.azık. 3.zeka.
ülfet : 1.dostluk. 2.kaynaşma. 3.görüşme, konuşma.
ülfet etmek 1.dostluk kurmak. 2.kaynaşmak, alışmak. 3.görüşmek, konuşmak.
ümem : ümmetler.
ümenâ : güvenilir kişiler.
ümerâ : emirler.
ümîd : ümit, umut.
ümîd etmek umutlanmak.
ümîdbahş : ümit verici.
ümîdbahşî : ümit verme.
ümîdvâr : ümitli.
ümîdvârî : ümitli olma.
ümm : anne, ana.
ümmehât : 1.anneler. 2.temeller, esaslar.
ümmet : ümmet, bir peygambere bağlı olanlar.
ümmîd : ümit.
ümmiyyet : ümmîlik, hiç okuma yazma bilmeyen.
ümmülbilâd : Mekke.
ümmülkitâb : .Fâtiha sûresi. 2.levhimahfuz.
ümmülkurâ : Mekke.
ümrân : bayındırlık, kalkınma.
ünâs : halk.
ünbûbe : 1 .boru. 2.kılcal damar.
üns : alışma.
ünsiyyet : alışma.
ünsiyyet kesb etmek alışmak.
ünûset : dişilik.
ürcûfe : yalan dolan, uydurma söz, martaval.
üryân : çıplak, anadan doğma.
üsbû’ : hafta.
üsbû’î : haftalık.
üserâ : tutsaklar, esirler.
üskuf : papaz.
üslûb : anlatım tarzı.
üss : 1 .üs. 2.esas.
üssülesâs : asıl, temel.
üstâd : 1.üstat. 2.profesör. 3.usta.
üstâdâne : ustaca.
üstâdî : 1 .ustalık. 2.üstatlık.
üstûr : binek ve yük hayvanı.
üstûre : 1 .efsane. 2.uydurma söz.
üstühan : kemik.
üstüre : ustura.
üstüvâne : silindir.
üstüvâr : 1 .sağlam. 2.güvenilir.
üstüvârî : 1 .sağlamlık. 2.güvenilirlik.
üştür : deve.
üştürban : deveci.
üştürdil : kinci.
üştürhâr : deve dikeni.
üzn : kulak.